weer licht

.

.

eenentwintig, tweeëntwintig, drieën…

het dondert, op nog geen kilometer

hiervandaan

door het dakraam sijpelen druppels

waar het lekt blijft vooralsnog

een raadsel

de nacht alweer gebroken door

monotoon shovelgebrom

mannen in de vroege morgen

die op gedempte toon

wilgentenen aaneenvlechten

tot woorden die mij wel willen

bereiken, maar blijven steken

op nog geen kilometer

hiervandaan

.

tegen het vergeten

.
nu het eindelijk regent
is er een goed excuus nodig
om naar buiten te gaan

terwijl de dingen die gedaan
hadden kunnen worden, toen
de zon uitbundig scheen

zij liggen daar morgen ook, weer
of geen weer, als weer
gekeerde als

nog steeds te wachten

.

.











.