.


.

zondag 12 juli 2009

ainda uma vez












haar rug
tegen de
stenen muur

klinkers
gloeien wit-
heet na

golfplaten
wenen condens
op bevlekte lakens




9 opmerkingen:

  1. Mooi! Vraag me af waar je de inspiratie voor vooral de laatste strofe hebt opgedaan?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Eigenlijk wil ik daar niet zo veel over kwijt, om de taal het werk te laten blijven doen. Dus eerst maar een wedervraag:'Wat roept het op, en waarom intrigeert vooral die laatste strofe je?'
    Zal ik je daarna laten weten of het in de richting komt.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik dacht, niet zo fraai, aan een plundering en aanranding zoals ze in Darfur en Congo aan de orde van de dag zijn. Ben zeker een beetje zwaar op de hand.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Nog steeds achteromzien, als in een fado en bedroefd blij zijn in de herinnering.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Het tijdstip van plaatsing vind ik geweldig!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik probeer het me ruimtelijk voor te stellen. Stenen muur achter de rug. Klinkers onder voeten/zitvlak . En dan die golfplaten? Je kan er op kijken, maar ze kunnen natuurlijk boven de muur uitsteken. Friso zal wel gelijk hebben, alleen in de eerste twee strofen zou het nog om een gezonde en intense vrijpartij kunnen gaan, maar woorden als wenen en bevlekking staan daar haaks op. Ja en die muur in de rug heeft ook een bepaalde symboliek.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Schrikkel, het wordt tijd. De taal, in mooie woorden, heeft zijn taak gedaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Geduld is een schone zaak, Douwe...
    Hier wordt gewerkt...nog even wachten.
    Komt er aan.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ben wel tevreden met jullie reacties. Het zijn beelden die ik me herinner uit de tijd dat ik veel in Portugal was. De laatste strofe is een beeld dat hoort bij een krottenwijk in Lissabon waar ik regelmatig onder een golfplaten dak heb geslapen.

    BeantwoordenVerwijderen