en we blijven maar
tot in het oneindige
nog lang niet voorbije
zwijgen
hangen
al lijkt het of
het oude vergeten
zakhorloge van opa
-nieuw leven ingeblazen-
zich de wonden niet herinnert
het om de pols geslagen goud
knelt aderen geruisloos af
als was het tijd
gezapigheid huist
niet alleen
in oude lijven
06, 07-12-09
Ja, zo ben je immers weer op dreef. Hier wordt meerstemmig in neerwaartse toonladders gezwegen over een groots voorbijzijn.
BeantwoordenVerwijderenWittgenstein: 'Waarover wij niet spreken kunnen moeten wij zwijgen.'
Zijn collega: 'Zeker moeten wij zwijgen, alleen niet ergens over.'
Als het ene zwijgen uiteindelijk niet meer hoeft, komt er ruimte voor het andere zwijgen, het zwijgen waarover wij beter zwijgen, omdat het alleen maar door de leegte die tussen de dingen is kringelt.
Dank je Aik.
BeantwoordenVerwijderenSoms sta ik helemaal versteld van je diepzinnige reacties die veel verder gaan dan waar ik mee begon/kom. Mooi, dat zeker!
(En dat Wittgenstein citaat, dat heb je volgens mij al eens eerder gebruikt...zou dat kunnen?)
Het andere zwijgen...ja Aik, het andere zwijgen dat alleen maar door de leegte die tussen de dingen is kringelt.
Zo is het soms.
Ja, misschien wel. Wat heb jij een bijzonder geheugen.
BeantwoordenVerwijderenIk vergeet dingen.
Misschien vergeten de dingen mij.
Om ergens op te lijken verzwijg ik mijn vergeten en ook probeer ik bestwelintelligent over te komen. Zo heb ik mezelf lang voorgehouden dat ik heus wel snap hoe een zakhorloge om een pols gaat. Maar ik kan het beter toegeven: ik kom er niet uit. Zo is het soms.