gedicht zonder hart

.


dit gedicht heeft geen hart
gaat niet over mijn stad
maar over lijken

pikkerij, stemming
makerij, verblind als ik ben
door grootheidswaanzin

o ja, ik weet als geen ander
het dient als surrogaat
voor vuig verlangen naar

hoe slinks verpak ik mijn tirannie
der zelfverheerlijking
in een litanie vol zelfkastijding

ik smeek u
bombardeer mijn stad
met een stormvloed van schijn
heiligheid daal op mij neer
verwoest mij met kracht
raak mij in mijn hart

totdat ik
met mijn hand op die leegte
wel zal moeten zweren:

ik, lijk
de dichter
verloochen mijn stad
mijn gedicht, zonder hart




24-01-10

waar er ook mag zijn

wind waait
kippenvel op het wad
kou overheerst het weten van
deze wereld doet vergeten

hoogwater wordt langzaam laagwater
maakt gestaag plaats voor laagwater
maakt gestaag plaats voor
luister

scholeksters, meeuwen, wadlopers
op zoek naar overleving
overlevering

deze twee zijn het: er
er zijn, er blijven

overleving
waar er ook mag zijn

Oosterend, Terschelling
21-08-08, 21-01-10

omdat

het klinkt hard harder dan ik
zacht veel te zacht voor de regen
die valt lief kind

als jij dit nu ook toevallig nu ook
denk je dan misschien of niet

niet meer wil je nooit meer denken aan
omdat je nooit het gevoel van echt

of misschien wel maar vergeten of bewust
kwijtgeraakt verloren of verbannen

omdat het basloopje te diep
de stem te hoog
het ritme van de drums te snel

it’s just a little rain child

* It's just a little rain child: Novastar - Because

12-10-2008

Hoe kan men leegte missen

Een leeghoofd noemt hij zichzelf. Terwijl er om hem heen duizenden zwerven die snakken naar wat leegte in de kop maakt hij zich daar ernstig zorgen over. Omdat de leegte als vorst aan de grond onzichtbare sporen achterlaat. Synoniem wordt voor onverschilligheid, voor iets wat hem bij tijd en wijle steeds meer koud laat. Steenkoud.


de ware leegte neemt langzaam maar zeker bezit van hem het maakt hem steeds minder uit


Nu dan wordt de leegte. Hij verdwijnt voorgoed onvindbaar in zijn eigen hoofd. Er is niemand die hem meer mist dan hijzelf. Gelukkig weet hij daar niet van. De door hem genoemde ondraaglijke leegheid van het bestaan bestaat al niet meer. Er is niemand die hem en zijn leegte mist. Hoe kan men immers iemands leegte missen als deze nooit wezenlijk heeft bestaan?

klein verlet

.
.
nu zou ik een foto
van je kunnen maken
ik kan je uittekenen
zoals je daar zit
op het bevroren asfalt

ik doe het niet
we zullen het sterven
maar overslaan
denk ik

de bomen zijn
al niet meer wit
een wazig zonnetje
doet echt zijn best wel

daar, daar is het
zie je
die open plek
in het water
het kampement
voor gevederden

ga dan, vlieg dan
sta op en waggel
doe dan, toe

je doet het niet
hadden ze het broeden
maar overgeslagen
denk jij
.
.