Een leeghoofd noemt hij zichzelf. Terwijl er om hem heen duizenden zwerven die snakken naar wat leegte in de kop maakt hij zich daar ernstig zorgen over. Omdat de leegte als vorst aan de grond onzichtbare sporen achterlaat. Synoniem wordt voor onverschilligheid, voor iets wat hem bij tijd en wijle steeds meer koud laat. Steenkoud.
de ware leegte neemt langzaam maar zeker bezit van hem het maakt hem steeds minder uit
Nu dan wordt de leegte. Hij verdwijnt voorgoed onvindbaar in zijn eigen hoofd. Er is niemand die hem meer mist dan hijzelf. Gelukkig weet hij daar niet van. De door hem genoemde ondraaglijke leegheid van het bestaan bestaat al niet meer. Er is niemand die hem en zijn leegte mist. Hoe kan men immers iemands leegte missen als deze nooit wezenlijk heeft bestaan?
de ware leegte neemt langzaam maar zeker bezit van hem het maakt hem steeds minder uit
Nu dan wordt de leegte. Hij verdwijnt voorgoed onvindbaar in zijn eigen hoofd. Er is niemand die hem meer mist dan hijzelf. Gelukkig weet hij daar niet van. De door hem genoemde ondraaglijke leegheid van het bestaan bestaat al niet meer. Er is niemand die hem en zijn leegte mist. Hoe kan men immers iemands leegte missen als deze nooit wezenlijk heeft bestaan?
Ja. Zo werkt dat.
BeantwoordenVerwijderenHet is soms beangstigend hoezeer de leegte alle ruimte lijkt in te nemen. Hoe lastig het is om daaronder/daarachter/daar doorheen weer iets te (her)vinden.
Wat een onheilspellende foto!Zo ook de leegte door wat dan ook.
BeantwoordenVerwijderenJa, verwording in verwondering.
BeantwoordenVerwijderenMooie van jou bekende milde milt voor huishoudelijk gebruik.
XI. Al verenigt men dertig spaken in één naaf, in wat er niet is ligt de bruikbaarheid van de wagen.
Al wordt leem gevormd tot vaatwerk, in wat er niet is ligt de bruikbaarheid van het vaatwerk.
Al worden deuren en ramen uitgehakt om een huis te maken, in wat er niet is ligt de bruikbaarheid van het huis.
Daarom, zijn voordeel doende met wat er is, maakt men gebruik van wat er niet is.
De leegte vormt de bruikbaarheid van het vat. Dan treedt er lekkage op. Wanneer houdt het vat-zijn op? Hoe moet het gaan als we op het lek geen vat meer hebben?
Blijf vullen. Mis niets.
Dank voor jullie mooie reacties. Hoe kan men leegte missen, kan men leegte missen?
BeantwoordenVerwijderenBen er zelf nog steeds niet helemaal uit, soms raak ik een beetje verstrikt in mijn eigen filosofische gedachtenspinsels...
Aik, milde milt? En van wie is dat mooie citaat?
Als missen het zelfde is als verlangen zonder hoop, kan het geloof ik.
BeantwoordenVerwijderenOver milde milt: In je mooiste gedichten zit weemoed, gesuikerd leed, tranen met een glimlach, tot glans gewreven zwaarmoedigheid. Zo’n toestand wordt omschreven met ‘spleen’, jij weet er als saudade kenner alles van. Rottig, maar lékker rottig. De zetel van zwaarmoedigheid wordt van oudsher in de milt (spleen) verondersteld. Mild omdat het onheftig is. Voor huishoudelijk gebruik omdat het toegankelijk is, associaties oproept met het eigen alledaags; geen hoogdravende van de aarde opgetilde pathos over een of ander onbegrijpelijk romantisch tekort.
Het citaat is: wie weet het?
Wat een mooie uitleg Aik. Dat van die milt en spleen wist ik niet. Dus als je het aan je milt heb lijd je eigenlijk aan zwaarmoedigheid?
BeantwoordenVerwijderenIk weet inmiddels van je waar het citaat uit komt, maar laat de vraag gewoon nog even open.....:-)