cerebri turbatio

.
















manere, proficëre,
rem facere*


eerst was er het ei
en toen begon het breken
wat niet moet dat komt
het hoofd als laatste
schreef zichzelf

woord voor woord
kwab voor kwab
cel voor cel

en ik, ik brak
het brood
dronk de wijn
en prevelde
betekenis
loze woorden

zonder nog
te weten hoe
ze uit te spreken



* bloed, vleesch en krachten worden

vandaag begraven wij

.

vandaag begraven wij

doodgevroren terracottapotten
wandelende katers in mijn hoofd

doorheen de scheuren groeien

onkruid, mos en paardenbloemen
met van die pluisjes die zo mooi waaien

in de wind is niets wat het lijkt

22-05-10

geruisloos

.


















de ankerwacht keert zich om
het schip draait stuurloos mee
onmerkbaar

de wind is koud, snijdt
hem de pas af, binnen wachten
klamme lakens

op dit geruisloos ogenblik
de aflossing nabij
nog afwezig

wikt het anker, wrikt
zich langzaam los


.

Daar was laatst

.
.


















ducunt volentem fata,
nolentem trahunt*


zoals vaders van vaders haar voorgingen
kop in de wind, hakken in het zand
immer voorwaarts
tot Moira
meedogenloos zou toeslaan

zo zal de wind wederom beslissen
of hun volgend meisje voortvarend
op woeste baren
of dobberend in stilte
zal vergaan




*het lot leidt de gewillige,
het sleept de onwillige mee
(Seneca)