.


.

zondag 2 mei 2010

Daar was laatst

.
.


















ducunt volentem fata,
nolentem trahunt*


zoals vaders van vaders haar voorgingen
kop in de wind, hakken in het zand
immer voorwaarts
tot Moira
meedogenloos zou toeslaan

zo zal de wind wederom beslissen
of hun volgend meisje voortvarend
op woeste baren
of dobberend in stilte
zal vergaan




*het lot leidt de gewillige,
het sleept de onwillige mee

(Seneca)

6 opmerkingen:

  1. Leuk, en wat een schitterend motto. Van wie?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Seneca.
    Zal het er nog even bij vermelden.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een melodrama, dat gedicht :-)
    Het is maar wat je verkiest. Groots en meeslepend willen we sterven, riep ik altijd, maar als het puntje bij paaltje komt... Heidenen, die romeinen...

    groet, en goede reis!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. ...dit meisje is niet loos maar vecht omdat ze wil EN kan! Behouden vaart en Seneca begrijp ik volkomen. Laat je meeslepen. Een hele mooie verwoording van jezelf!

    Douwe T.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dank voor jullie reacties!
    Ach ja, ik hou wel van wat melodrama op zijn tijd.
    Vergaan of verdergaan, ook een optie natuurlijk. Dat ik daar niet eerder opkwam :-)

    BeantwoordenVerwijderen