.
.
ducunt volentem fata,
nolentem trahunt*
zoals vaders van vaders haar voorgingen
kop in de wind, hakken in het zand
immer voorwaarts
tot Moira
meedogenloos zou toeslaan
zo zal de wind wederom beslissen
of hun volgend meisje voortvarend
op woeste baren
of dobberend in stilte
zal vergaan
*het lot leidt de gewillige,
het sleept de onwillige mee
(Seneca)
zondag 2 mei 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Leuk, en wat een schitterend motto. Van wie?
BeantwoordenVerwijderenSeneca.
BeantwoordenVerwijderenZal het er nog even bij vermelden.
Wat een melodrama, dat gedicht :-)
BeantwoordenVerwijderenHet is maar wat je verkiest. Groots en meeslepend willen we sterven, riep ik altijd, maar als het puntje bij paaltje komt... Heidenen, die romeinen...
groet, en goede reis!
Ik vind het mooi!!!
BeantwoordenVerwijderen...dit meisje is niet loos maar vecht omdat ze wil EN kan! Behouden vaart en Seneca begrijp ik volkomen. Laat je meeslepen. Een hele mooie verwoording van jezelf!
BeantwoordenVerwijderenDouwe T.
Dank voor jullie reacties!
BeantwoordenVerwijderenAch ja, ik hou wel van wat melodrama op zijn tijd.
Vergaan of verdergaan, ook een optie natuurlijk. Dat ik daar niet eerder opkwam :-)