maandag 14 juni 2010
ogendicht
als in duisternis gewijd
muziek zo prachtig
(ogen dicht en luister)
klinkt en nu
en dan versterft
als het nachtelijk concert
der kikkers, zo schuchter
(toe, wees stil nu)
allengs niets
doch alles overheerst
zo luid ik het einde
van deze avond in
(one for the long long road to go)
hoe kan leven zo
eenvoudig zo mooi zo zijn
ogen dicht en luister (linkje)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Yvon! Prachtige muziek, die bij mij hele mooie herinneringen oproept. Deze opname kreeg ik voorgeschoteld bij het eerste ontbijt met Michel. En hoewel het tijdstip anders is, is de kern in het gedicht vergelijkbaar met mijn ervaring, herinnering - hoe kan leven zo mooi en eenvoudig zijn. Maar juist die zin, die voegt voor mij niets toe aan het gedicht want alles staat er al, vooral met als eind ogen dicht en luister ...
BeantwoordenVerwijderenHa Marja. Bijzonder, bij het ontbijt...
BeantwoordenVerwijderenJa, die laatste strofe, vond ik zelf ook to much, te uitleggerig, twijfelde enorm of ik em liet staan, heb em geplaatst om te kijken of er een reactie op zou komen. Het eind ogen dicht en luister hoort voor mij niet meer bij het gedicht maar heb ik als linkje bijgevoegd.
Dat snap ik,
BeantwoordenVerwijderenmaar als eind zou het ook kunnen denk ik? kwestie van proeven...!
Ja, kan wel, maar die regel staat ook al een keer eerder, dus dat vind ik weer te dubbel.
BeantwoordenVerwijderen