woensdag 9 juli 2014
Samenvatting Brazilië - Duitsland WK 2014 of Het handige van tweebenigheid
Het handige van tweebenigheid.
Huilen met de pet af.
Dit is het voetbal waarvoor je naar het stadion komt.
Behalve als je Braziliaan bent.
Het huis van hoop en verwachting is ingestort.
Dat je dan denkt, ik schakel na de rust wel in want voor de rust gebeurt toch nooit wat.
Dat wordt een vroegertje vanavond.
Die reclameborden gericht op de Brazilianen worden wel heel wrang nu.
De Duitse boodschappen zijn een stuk degelijker en minder inventief.
Holland eat your heart out.....
Bernard wint kopduel met zijn eenmeterzevenenzestig.
Maar loopt een blessure op.
Natuurlijk, de spuitbus.
De Duitsers vinden een muurtje overbodig.
Maar omdat de scheidsrechter het zo vriendelijk vraagt.
Wat zou Van Gaal nu uit zijn hoge hoed toveren als hij Brazilië trainde?
Toen de rust een pauze werd veranderde het werken in vermaak.
De eerste seconden waren blijkbaar minder belangrijk dan de boodschappen.
Ach nee, laat het nu niet escaleren op de tribune.
5 uit 9 shots on goal. Niet slecht.
Tweebenig, deze keeper, dat zie je niet vaak.
Nee, nu je het zegt, al dat gehink in die doelen.
Gezien de omstandigheden
is het een goed agressief begin
van de tweede helft voor de Brazilianen.
Heb het vermoeden dat die oranje hesjes op de tribune niet van de Hollanders zijn.
De macht van de massa.
De Brazilianen die hun eigen Fred gaan uitfluiten.
De analyse over het gedrag van het publiek lijkt me interessanter dan de wedstrijdanalyse.
Ik ben voor Fred!
11, 23, 24, 27, 29, 69, 79 en het reservegetal is 92.
'Het is zes nul al hè!'
Oja, dank je Snoeks, dat was ik even vergeten.
AU!
Het is zo'n doelpunt dat voetbal mooi maakt.
Dit is zo'n wedstrijd die alle commentaren na afloop tot wartaal maakt.
De werkelijkheid kan altijd gekker.
Uit medelijden niet meer scoren is nog vernederender toch?
Wat moeten ze anders doen de Duitsers.
In eigen doel gaan schieten?
Ik herinner me
dat ik van die jongen uit de zesde
met handje raaien al mijn knikkers verloor.
Mijn eerste kennismaking met vernedering.
Ik nam mijn verlies met trots.
Toen de jongen aanbelde
om mijn knikkers terug te geven,
wilde ik ze niet aannemen.
Deze wedstrijd was een grote rouwadvertentie.
Het Braziliaanse voetbal is gestorven
En zal opnieuw moeten worden uitgevonden.
Wie stopt de Duitsers.
Misschien Duitsland zelf wel.
Een huilende aanvoerder die zich verontschuldigt tegenover de mensheid.
Zijn excuses aan het Braziliaanse volk aanbiedt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten