Terwijl de wind steeds verder opstak en de klanken zich lieten dragen
De druif zich liet snoeien en luisterde naar muziek die uit de storm ontsnapte
Duiven wachtten op haar gedachten die ik de andere kant op stuurde
De druif zich liet snoeien en luisterde naar muziek die uit de storm ontsnapte
Duiven wachtten op haar gedachten die ik de andere kant op stuurde
Terwijl het in de verte rommelde en onweer langzaam naderde
De maan de dijk wilde verlichten en de avond onmerkbaar dichterbij kwam
Vroeg zij zich af hoe het aan de andere kant van het dorp was
Of er iemand was die ergens op een dijk kon horen wat onzichtbaar was
Of er iemand was die terwijl de zon doorbrak net als zij wist dat regen dreigde
En ik wist dat er niet meer was dan het dorp dat om bescherming vroeg
05-07-2009
Een drukke bedoening. De dingen willen nogal veel. Ik wist dat niet. Dat van de wind, ja dat heb ik wel eens meegemaakt. Rustig maar.
BeantwoordenVerwijderenDank je Aik. Onweerde en waaide het bij jou ook zo hevig vannacht? Ik hou daar wel van, van onweer.
BeantwoordenVerwijderen