.


.

zondag 14 maart 2010

Tot stof zult gij

.

Ongezongen woorden maken mij wakkerder dan voorheen, slapend droomde ik van glans en schoon en een gareel, wakend over de dingen die mij dierbaar zouden moeten zijn zie ik dat het witste, fijnste stof op oud en wat ooit was niet kan vergaan.

De laag lijkt almaar taaier, moeilijker oplosbaar ook, maar is in werkelijkheid nog veel fragieler dan weleer. Jaren laten mij verstaan wat in het lied verborgen zat, mijn oud verrimpeld vel en jouw verstramde botten maken ons spel niet minder routineus, niet meer dan een zachtverstild heengaan.

Al is jouw hinkstapsprong veranderd in bescheiden schuifeling, al wordt mijn zingen zelfs door vleermuisradar niet bemerkt, toch lijkt mijn wereld op zijn kop verdraaid veel op de einder die ik als kind verwarde met een opening naar zoveel meer begin.

.
























.


3 opmerkingen:

  1. 3x gelezen, sommige zinnen blijven voor mij gesloten, andere zijn heel mooi. Ze grijpen elkaar nog niet vast. Intrigerend.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. " de einder die ik als kind verwarde met een opening naar zoveel meer begin. " Mooi! Evenals
    de foto.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dank jullie wel. Welke zinnen zijn voor jou gesloten Friso?
    Groet!

    BeantwoordenVerwijderen