het raam in het dak
boven mijn bed
kijkt uit op aarde
het is de omgekeerde
wereld
de wolken razen
traag aan mij voorbij
onder mij door en
om het hoekje van
het raam
vraagt de kleine mol
of hij mag schuilen
in mijn bed
als je op het voeteneind
blijft en me verder
niet stoort
antwoord ik hem
dan wordt het niets
zegt hij en verdwijnt
in het donkere
vooronder
ik draai me om
en voel de regen
die ondergronds
verder druppelt
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten