.


.

maandag 2 augustus 2010

Er zijn van die dagen

.









Er zijn van die dagen die beginnen met een vleugje en er zijn van die dagen die beginnen met een stortvloed. Vandaag begon. Opnieuw.

Er zijn van die dagen die beginnen met wat tranen, alvast voor onderweg. Het ruisen van de bomen overstemt de rijksweg in de verte. Het trappen van de fietser leidt de aandacht daar vanaf. Aan de overkant van het water hinnikt een paard zich schor en ik ben benieuwd naar Brigitte.
Haar naam op de boot, zo proper, blinkt zelfs in dit bewolkte weer. Is dat dan ware liefde en zijn al die vlekken in het gras daar in de verte ganzen die zich klaarmaken voor vertrek?
Het geweerschot in de andere verte deert hen niet. Zij weten niet van het gevaar en drijven mee op dat wat komt en gaat en komen gaat. De klapwiekende duif stelt mij gerust met een roekoe, de kogel heeft hem niet geraakt. Nog niet.

Het houden van mensen zou verboden moeten worden.

.

3 opmerkingen:

  1. mooi hoor, zo'n prozagedicht, fijn taalspel en emotioneel maar niet té.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Er zijn van die dagen die beginnen met wat tranen, alvast voor onderweg. Mooie zin.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Een mooie zintuiglijke tekst! Tijdens het lezen voel ik het ritme van het trappen op de fiets; met lichte tegenwind - en af en toe van opzij.
    En ik ruik daardoor ook het landschap!

    BeantwoordenVerwijderen