.


.

zondag 10 mei 2009

zondag (geen gedicht)



het was iets met

weet ik
niet meer

waarmee de zin begon

het was iets met

onthou
ik wel

wat ik vannacht verzon

het werd iets met

veel zon
geen zin

die ik noteren kon







10 mei 2009

9 opmerkingen:

  1. Geestig! En herkenbaar! (hrknbwah)
    Knap om uiteindelijk van niks toch zoiets te maken!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Eekhoorntje op lange weg ... Kenneme!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het kronkelwoord: Lalst!
    En zo is het! Ik heb hier ook veel en vaak lalst van.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat is dat toch met die kronkelwoorden? Ik heb het idee dat ik iets gemist heb of nog steeds mis. Of mis ik nou juist helemaal niets?

    Lalst

    mann hat lalst und mann lalalst
    meistens wenn mann getrunken halst

    Oder?

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Verhaal van Carmiggelt (hij had een kladblok bij 't bed, voor de diepzinnige invallen van 's nachts, en nieuwsgierig keek hij de volgende morgen, en las ...).
    Er is een schrijfboek dat zo heet ook.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ach ja, natuurlijk. De kronkels van Carmiggelt. Nooit bewust geweest van het verhaal er achter.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Zo'n ontbijt duurt de hele dag.
    Een glas versgeperste weetevenniet
    en zachtgekookte verwondering.
    Met krokante tevredenheid
    in een trage ochtendzon
    de hangmat alvast installeren.


    Aik

    BeantwoordenVerwijderen
  8. He Aik, goed je op een dag als vandaag hier te ontmoeten, in het verdwijnende avondlicht terwijl de woorden voorzichtige toenadering zoeken...

    BeantwoordenVerwijderen