après la lettre

zag het verscheurde
kronkelend in vuur

weet hoe schrift
brandt, vlamt
verschroeit
verpulvert
nasmeult

zie het verschovene
des tijds verteerd

vetgedrukte tekens
wachtend op de beul
(c’est moi)

geen lucifer verlost
dit laatste uur

18,28-12-09

ijs en weder, meer van hetzelfde

.

. op de radar drijven
. noorderwolken onheil

. spellend langzaam

. deze kant op

. ik vind mij

. in flinterdun ijs

. keer niet om
. waarschuw niet

14/22-12-09

Christmasblues*

.

.

Mijn baby zingt the blues terwijl
de boom opgetogen meewiegt
met het onophoudelijke
gejank

geen strobreed ligt er in de weg
al is er tussen nu en morgen
nog een long long way
to go

in de wieg gelegd voor oneffen
heden, nu het verleden zich
mengt met patronen van
alweer

zingt mijn baby zijn blues nog
iets lager. En ik, ik hunker
naar het excelsis van
weleer








13,14-12-09
* & dank aan Paul voor het uitlenen van de helft van zijn titel :-)

het voorbije zwijgen

en we blijven maar
tot in het oneindige
nog lang niet voorbije

zwijgen
hangen

al lijkt het of
het oude vergeten
zakhorloge van opa
-nieuw leven ingeblazen-
zich de wonden niet herinnert

het om de pols geslagen goud
knelt aderen geruisloos af
als was het tijd

gezapigheid huist
niet alleen
in oude lijven






06, 07-12-09

als het al of een vergissing

kijk, als het al
of een vergissing zou zijn
blijkt dit nu het meest uit

dit ondergelopen landschap
dat mij onmiskenbaar
overspoelt met al zijn buien

de stroom die voor mij
afwaarts gaat of opwaarts
verder waait bij straffe wind

de vogel die opgeschrokken
van mij wegvliegt
uit niets op zoek naar rust

het ingevallen duister
dat mij zwijgend in zich
opneemt

nee, uit niets
van dit al blijkt dat
ergens sprake van is

al is niets
menselijks mij
vreemd

04-12-2009 0.47

onaf gedich

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.